Tuna kıyısında bir gün...

 
Tuna kıyısında bir gün... Tuna kıyısında bir gün...

Ludwig’in kalıtı. Heybetli ve gururlu duruyor. Taş kaidesinde bu kişinin Avusturya prensi Don Juan olduğu yazıyor. . Sislerin ardında güneş. mail@ahmet-arpad de",Sisler içinde Tuna’nın kıyıları. Uzaklardan geçen tren sabah sessizliğini bozuyor. Tarih ve gelenek adım başında, kiliselerin Gotik kulelerinde, evlerin taş kemerlerinde, daracık sokakların taşlarında. Giriş katlarında dükkânlar, lokantalar, kahveler, butikler ve birahaneler. Yamaçlarda üzüm bağları. Düşler içindeki küçük köylerin, burçlu kalelerin, yüksek şatoların, sık ormanların arasından geçiyor. Karaormanlar’dan gelen Tuna Nehri Regensburg’da genişliyor, büyüyor. Kayaları yararak güneydoğuya yolunu sürdürüyor. Sislerin ardından güneş çıkıyor. Büyük bir Yunan tapınağı. yüzyılda Mozart yaşamının bir bölümünü severek burada geçiriyor. Çevresine hiç uymayan bir yapı. Hepsi de küçük ve sevimli. Bu, yüzyılın Bavyera Kralı (!) Franz Joseph Strauss’un Regensburg’lulara armağan ettiği karayolu köprüsü. İsa’dan 179 yıl sonra kurduğu Regensburg Ortaçağda Avrupa’nın en büyük ticaret, politika ve sanat kentlerinden biriydi. Dik yolun iki yanı hafif kar kaplı. 365 mermer basamak Tuna Nehri’ne ve ovaya bakan bu görkemli tapınağa uzanıyor. Sağ, sol eski yapı. Törene 800 kişilik bir koro eşlik etmişti. Bugün hava güzel olacak Tuna kıyılarında. Alman ırkının “övgü tapınağı” Walhalla’ya Hitler; 6 Haziran 1937’de “Yapıtlarında Almanlık damarı var” dediği besteci Anton Bruckner’in büstünü koydurtmuştu. Kocaman! Tıpkı önünde durduğum tapınak gibi. . Kendine vadiler açıyor. . Orada bir heykel. Şaraplık üzüm yetişiyor buralarda, Romalılardan günümüze dek. . Biraz ileride büyükçe bir alan. Tepede bir tapınak. 18. Daha ötelerde, sisler arasında kilise kuleleri, tarihi yapılar, eski taş evler. 1786’da Goethe, “Regensburg çok güzel bir yer” diye yazıyor gezi günlüğüne. Regensburg’un taş sokakları gezmekle bitmiyor. Sonraki yıllarda Neonazilerin her 6 Haziran’da burada toplandığı biliniyor. ",. MOZART DA BURADAYDIRoma Kralı March Aurel’in. Eski çağlarda at arabalarının geçtiği bu daracık sokaklar günümüzde her türlü araca kapalı. Regensburg’da. Romalıların yaptığı; ortaçağın bozamadığı, dünya savaşlarında düşmanın bombalamadığı günümüz insanının da yolları genişletmek amacıyla yıkmadığı yapılar. Kentin biraz dışında yamaçlar bağlarla örtülü. Regensburg, 2000 yıllık bir kent. Her şey tablo gibi. Heybetli duruşunun nedeni, Kaptanıderya Müezzinzade Ali Paşa’nın şehit düştüğü 1571 İnebahtı Deniz Savaşı’nda Osmanlı donanmasını yenmesi olacak. Taş köprüleriyle ve yapılarıyla, alanlarıyla, sokaklarıyla, buralarda yaşayan rahat, cana yakın insanlarıyla. O gün yaklaşık 200 bin insan akın akın Regensburg ve tapınağa gelmişti. Uzaklardan bir köprü görünüyor. Yaklaşık 180 yıl önce Bavyera Kralı I.

Tuna kıyısında bir gün...

1786’da Goethe, “Regensburg çok güzel bir yer” diye yazıyor gezi günlüğüne. Kayaları yararak güneydoğuya yolunu sürdürüyor. 365 mermer basamak Tuna Nehri’ne ve ovaya bakan bu görkemli tapınağa uzanıyor. Uzaklardan bir köprü görünüyor. MOZART DA BURADAYDIRoma Kralı March Aurel’in. Tarih ve gelenek adım başında, kiliselerin Gotik kulelerinde, evlerin taş kemerlerinde, daracık sokakların taşlarında. ",. Tepede bir tapınak. Kendine vadiler açıyor. Kocaman! Tıpkı önünde durduğum tapınak gibi. O gün yaklaşık 200 bin insan akın akın Regensburg ve tapınağa gelmişti. Şaraplık üzüm yetişiyor buralarda, Romalılardan günümüze dek. Biraz ileride büyükçe bir alan. Her şey tablo gibi. Bugün hava güzel olacak Tuna kıyılarında. Heybetli ve gururlu duruyor. Sonraki yıllarda Neonazilerin her 6 Haziran’da burada toplandığı biliniyor. Hepsi de küçük ve sevimli. Düşler içindeki küçük köylerin, burçlu kalelerin, yüksek şatoların, sık ormanların arasından geçiyor. Törene 800 kişilik bir koro eşlik etmişti. Daha ötelerde, sisler arasında kilise kuleleri, tarihi yapılar, eski taş evler. yüzyılda Mozart yaşamının bir bölümünü severek burada geçiriyor. . Sislerin ardından güneş çıkıyor. Eski çağlarda at arabalarının geçtiği bu daracık sokaklar günümüzde her türlü araca kapalı. Orada bir heykel. Regensburg’un taş sokakları gezmekle bitmiyor. Bu, yüzyılın Bavyera Kralı (!) Franz Joseph Strauss’un Regensburg’lulara armağan ettiği karayolu köprüsü. Kentin biraz dışında yamaçlar bağlarla örtülü. Sağ, sol eski yapı. Dik yolun iki yanı hafif kar kaplı. Karaormanlar’dan gelen Tuna Nehri Regensburg’da genişliyor, büyüyor. Çevresine hiç uymayan bir yapı. Taş köprüleriyle ve yapılarıyla, alanlarıyla, sokaklarıyla, buralarda yaşayan rahat, cana yakın insanlarıyla. Alman ırkının “övgü tapınağı” Walhalla’ya Hitler; 6 Haziran 1937’de “Yapıtlarında Almanlık damarı var” dediği besteci Anton Bruckner’in büstünü koydurtmuştu. 18. İsa’dan 179 yıl sonra kurduğu Regensburg Ortaçağda Avrupa’nın en büyük ticaret, politika ve sanat kentlerinden biriydi. Heybetli duruşunun nedeni, Kaptanıderya Müezzinzade Ali Paşa’nın şehit düştüğü 1571 İnebahtı Deniz Savaşı’nda Osmanlı donanmasını yenmesi olacak. Giriş katlarında dükkânlar, lokantalar, kahveler, butikler ve birahaneler. Yamaçlarda üzüm bağları. Sislerin ardında güneş. . Ludwig’in kalıtı. . . mail@ahmet-arpad de",Sisler içinde Tuna’nın kıyıları. Taş kaidesinde bu kişinin Avusturya prensi Don Juan olduğu yazıyor. Uzaklardan geçen tren sabah sessizliğini bozuyor. Regensburg, 2000 yıllık bir kent. Romalıların yaptığı; ortaçağın bozamadığı, dünya savaşlarında düşmanın bombalamadığı günümüz insanının da yolları genişletmek amacıyla yıkmadığı yapılar. Regensburg’da. Büyük bir Yunan tapınağı. Yaklaşık 180 yıl önce Bavyera Kralı I.